| Anayasa Mahkemesi Başkanı Zühtü Arslan'ın Konuşmasından Anekdotlar
Türk anayasa kimliğinin en önemli unsuru hukuk devleti olmasıdır... Türkiye Cumhuriyeti milli egemenliğe, kuvvetler ayrılığına, adalete ve insan haklarına dayanan, demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devletidir... Anayasa mahkemesi hukuk devletini anayasanın ana ilkesi olarak yorumlamaktadır ve uygulamaktadır... Erdemli yada ideal devletin amacı insanın mutluluğunu sağlamaktır... Laiklik ilkesinin hakim olduğu bir hukuk düzeninde dini tercihler ve bunların şekillendirdiği yaşam tarzının devletin müdehalesi dışında ancak koruması altında olduğu belirtilmektedir... Kuşkusuz bu anlamda hürriyetçi demokrasinin gereklerinden biri ve belki de en önemlisi temel hak ve özgürlüklerin güvence altına alınmasıdır... Demokratik anayasanın temeli özgürlüktür... Cumhuriyetin insan haklarına dayalı, adil, demokratik bir hukuk devleti olarak yoluna devam etmesi ülkede yaşayan herkesin ortak hedefidir ve olmalıdır... Toplumsal düzeyde bizim gibi olmayanlarla, bizden farklı düşünen ve yaşayanlarla sağlıklı bir ilişki kurmak durumundayız, öteki olarak gördüklerimizin ontolojik varlığını kabul etmedikçe bu sağlıklı ilişkiyi kurma imkanımız yoktur... Kendimize hak gördüğümüzü, ötekine de hak görerek, adaleti ve özgürlüğü sadece kendimiz için değil başkaları için de isteyerek farklılıklarımızla birlikte bir arada yaşamanın iklimini hep beraber oluşturmak zorundayız... Diğer yandan demokratik Cumhuriyetin geleceği hukuksal ve siyasal düzlemde kuvvetler ayrılığı ilkesinin ve bu kapsamda özellikle yargı bağımsızlığının tam manası ile hayata geçirilmesine bağlıdır... Demokratik anayasalarda yargının bağımsızlığını ve tarafsızlığını koruyacak ve güvence altına alacak özel düzenlemeler yer almaktadır... Devletin devamının ve milletinin bahtiyarlığının temel gerekçesi adalettir... Adaletin olmadığı yerde devletin gücü arşa çıksa bile bir gün yerle bir olabilir... Hukuk devleti olarak Cumhuriyet bizden yargı alanında da, diğer bütün alanlarda olduğu gibi Mustafa Kemal Atatürk'ün ifadesi ile fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür yargı mensupları ister... |
|