Aynı Acılar, Aynı Sahneler, Aynı Konuşmalar
Naci Görür

 

Japonya, Meksika ve Amerika...

Oralarda benzer depremler meydana geldiği zaman bir kaç kişi ölmesine rağmen, bizde on binler ölüyor...

Yani başka ülkelerde afet görünümünde olmayan deprem büyüklükleri bizde afet yaratıyor...

Orada nasıl bu işi başarmışlar...

Oturdukları yerleri ve kentleri deprem dirençli hale getirmişler...

Biz yapabilir miyiz, yapabiliriz...

Bunun için hiç bir eksiğimiz yok...

Bizde olmayan siyasi irade ile halkın bu konudaki bilgisizliği ve umursamazlığı başlıca sorunumuz...

Yollarımızda geride kalsın, köprülerimiz de...

Ama önce şu insanlarımız eve girip yatağa başını koydukları zaman üst katlarının kafalarına çökmeyeceğini, çocuklarının göçük altında kalmayacaklarını bilsinler...

Gelecek nesillere problem ekmeyelim, problem bırakmayalım..

Bu deprem belasından kurtulalım...

Çok çabuk kurtuluruz, hiçte öyle çok zor bir durum değil..

Kentin yöneticileri, kenti depreme karşı nasıl yöneteceklerini ve nasıl koruyacaklarını bilecekler...

Halk, canının istediği yerde benim param var on katlı bina yaparım diyemeyecek ve yapamayacak...

Ben evimi istediğim gibi döşerim kocaman kocaman eşyalarla diyemiyecek...

Belediyelere gidip rüşvet vererek bir takım kaçak göçek işler yapmayacak...

Hükümetler kalkıpta iskan afları, imar afları yapmayacak...

Bunları yaptığımız zaman deprem korkusunu bu ülke üzerinden atar...

O zamanda medya, herkes bağırıyordu, 99 bir milattır, hiç bir şey eskisi gibi olmayacak diye...

Bakın işte oldu, şimdi her şey eskisi gibi...

Aynı acılar, aynı sahneler, aynı konuşmalar...

Yani bu ülkeye yazık, yapmayalım bunu...

Sevgiler. Tık.