Selam :)

Ben belirli bir süre önce, hayatımda karşılaştığım en zor sorulardan birine daha cevap verme anını yaşadım.

Aslında o soruyu hep sorardım ancak bu sefer elimde imkanlar ve sebepler ve sonuçlar görünür şekildeydi ve ben bu soruya cevap vermiş gibi bir çok çalışma yapmıştım ve bu soruya cevap vermeyenlerin yapamayacağı çalışmalardı bunlar ve ben henüz cevap vermemiştim...

İşte içimde varmış cevabı ama ben dile getirmemişim henüz...

Dile geldi o an içim...

Soru...Varlıksal alanlarının bütün kapasitesini, potansiyelini daha iyi anladığın, neler yapabileceğine daha iyi tanık olduğun, istediğin her şeyi oluşturabilme gücünün olduğunu öğrendiğin ve istediğin her sorunun cevabını bilebileceğini anladığında ( göreceliler dışında ) ve böyle özellikler gösteren sen, sürekli her şeyi oluşturmak ve her şeyi bilmek içinde olarak bir döngü içine girmeden ve bu yap boz şeklindeki oluşturmalar ve sorduğun soruların cevaplarını anında bilmeler hallerini yaşadıkça, yaşattıkça, peki sonra ne yapacaksın... Sürekli bildiğin şeyleri sorarak bir şeyler yapıp sonra yeniden mi aynı şeyleri yapmaya devam edeceksin...

Geleceğin nedir?

Bu kadar imkanın varken her şeye gücünün yetmesi ve her şeyi bilmek ve istediğin şeylerin sürekli olması durumu, zamanın belirli bir anında aynılıkla ilgili olarak tıkanıklık yaratmayacak mı ve böyle imkanlar varken neyi amaçlayacaksın da bu var olmanın nedenin olacak, neden varsın bu imkanlar sonrasında sorulduğunda peki sen?

Her şeyi bilirken ve yaparken nedenin nedir var olmak adına?

Söyler misin?

...dedi ciddi ve düşünceli sorgulayıcı bir fikir tonu...

Bu sorunun gerçek anlamını tam olarak anladığımda biraz telaşlandım, çünkü bu gibi önemli soruların verilemeyen cevabın sonrası zorlu yaşam şekillerini seçmeye gitmektedir.

Neden var olduğuna bu imkanların söz konusu olduğunda gerçek ve samimi bir cevap veremezsen, sonrasında bu imkanlarla bir döngü içinde her şeyi bilmekten de sıkılıp, herşeyin anlamsız gelmesi ile her şeyi yapmanın da bir büyüsü olduğunu göremez hale geliyorsun ve bütün imkanlarla atıl bir şekilde var olmakla ilgili sorunlar yaşamaya başlıyorsun, çünkü amacın yok... 

Felsefeye yatkın olanlar bu bahsedilen gelecek örneğinin anlatmak istediği sonucu görebilirler...

Belirli bir süre, evet, telaşlandım, pozitif bir endişeydi bu...

Bir soru oysaki...

Ama cevabı olmazsa ilerisi de yok...

Görünüyor yani...

Ama cevap içimdeydi ve geçen şaşkınlık sonrasında sorguladığımda kendimi, ben gerçekten ve samimi bir şekilde o imkanlarla ve her şeyi bilmek uygulamalarıyla, ki bunlar amacım için zaten ihtiyaçtı, neden var olduğumu buldum, hem de iki sebep birden, ve heyecan verici şekilde yaşanması sonsuzluğa dağılan özellikleriyle bir anlamı ifade etmektedir.

1. İlk sebebim, benim oluşturmak istediğim yaşam halinde ortaya çıkacak olan varlıklar olacak ve onların hepsi benim çocuğum gibi, onları büyütmek ve kendi seviyeme gelene kadar kendi emekleri ile yaşamı anlatmak istiyorum, bu şekilde bir gelişim yolunda mutlulukla büyüsünler istiyorum ve onların bu şekilde büyümelerinin geleceğinin ne kadar güzel olacağı, iyi bilgilerin içinde büyümelerinden belli olan hiç kötülük bilmeyen varlıksal alanlarının ortaya çıkardığı harika varlıksal oluşumları..

Ama benim için önemli olan, ( bu durum bilgilerim ve varlıksal oluşumlar içinde geçerli ) , varlıklar olarak bahsettiğim çocuklar ve diğer oluşumlarla geçirdiğim güzel ve kıymetli ve birbirimizin yanında iken mutluluk duyduğumuz anlarımızı yaşamak ve bu sadece gerçek sevgi ve vissa bağı ilişkileri içerisinde olmaktadır ve onlarla bu tertemiz ilişkinin içinde olmak, benim anne olmam, yada onlara çok yakın bir durumda bulunmam, onları büyütmem, onların bana ihtiyacı, benim onlara ihtiyacımın olması ve bizim birbirimizden ayrılamayacak olmamız, işte bu birlik ve beraberlik anlayışı çok kıymetli benim için, çok değerli, çok yaşanılası, işte ben bunu sürekli yaşamak için varım ve yaşam amacım, nedenim bu, onları asla bırakamam ve onlarda beni ve birlikte iken birbirimizden aldığımız yaşama sevincini ne üretilebilir, ne ortaya çıkarılabilir nede bulunabilir, sadece böyle samimi ve sevgi dolu bir aile bağı içerisinde yaşatılabilir ve bunu her daim yaşamak, yaşatmak benim var oluş amacım ve onların gelişimi, büyümesi ve iyi bilgilerin edinilmesi sonsuzluğu ile gelişimimizin de sonsuzluğa yayılması durumu, yaşam amacımda sonsuz zamanlar boyunca yaşanan şekilde yapılandırılmış bulunmaktadır ve ben bu cevabı verebildikten sonra sırtımdan koca bir yük kalktı...

Tüm bu söylediklerimde son derece samimiyim ve içten ve hepsi gerçek...

İşte böyle olduğu için zaten o yük kalktı, böyle durumlarda böyle kendinle baş başa kaldığında karşı karşıya geldiğin sorulara samimi ve gerçek cevaplar vermen gerekmektedir. Burada bir üstünlük yok, burada sorular ve onlara verilmesi gereken gerçek cevaplar durumu var.

Ve bu cevaplar göreceli birde...

Sanki bir çok düşünsel alan, sorular bu cevabı vermemi bekliyordu vermez isem başka sorunlar olacaktı. Sonrasında gitti gülümseyerek o ciddi ve sorgulayıcı olan fikir tonu...